Tine Moniek ging als kind ooit bij haar oma logeren, maar vond het daar niet zo leuk omdat ze teveel peperkoek moest eten. Toen wenste ze zichzelf ziek om van de peperkoek verlost te zijn.
Die nacht werd ze door deze nachtmerrie gestraft: Ze was op een feest. Iedereen feestte vrolijk maar keek vals naar haar. Tine moest op het applausteken de zaal van licht voorzien. Bij het eerste applaus lukte het niet om de schakelaar in beweging te krijgen. Bij harder applaus ook niet. Het applaus groeide uit tot een agressief gejoel met extra boze blikken. Bij het ontwaken uit de droom, ging het applaus gewoon verder. Ook bij het weer in slaap vallen, dreunde het bonkend op haar slapen. De volgende ochtend was het stil. Alleen had ze nu de mazelen...
Het applaus sluipt deze dagen weer vaker tussen de slapen. Al weet ze niet waarvoor ze wordt gestraft. En de peperkoek en de mazelen zijn op... Toch?
maandag 14 maart 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
TINE ZIET (466): Zool
Tegenwoordig leef ik op andere voeten. Sinds ik bekend ben met hielspoor en besefte dat mijn voeten niet langer iets waren om vrolijk op te ...
-
Laten we het eens over de olifant in de kamer hebben. Ja, ik weeg teveel. Dat er in mijn medisch dossier 'obees' staat, dat ik daard...
-
Afgelopen week vertoefde ik in mijn eentje in Krakau. Hier een eerlijk reisverslag. waarin natuurlijk niet tot in alle details zal worden g...
-
Het ziet er niet rooskleurig uit voor mij. Ook dit jaar heeft Cupido niet op mij geschoten. Alhoewel ik zaterdag tijdens het Lerarenconcert ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten