Dat ze gek is, heeft men haar al vaak verweten.
Maar als verwijt ziet ze dat niet.
Liever gek dan saai of blok beton.
Vandaag zong ze in de regen.
Danste zelfs voor een kanon.
Begreep de lippen naar beneden niet.
Niet regen maakt mensen somber.
Niet de plassen.
Het is je eigen gekke hoofd.
Zij wordt niet nat
als ze dat gelooft.
Totdat wie dat wilt haar slapen kraakt.
Dan is ze tot op wat klopt, doorweekt.
zondag 30 mei 2010
donderdag 27 mei 2010
HALTE 4:
Eens van het pad afwijken.
Niet de pasta vragen maar de stoofpot.
Een zender kiezen die niet in je plooi.
Woorden delen met je nooit zou spreken.
Langer dan je eigen neus gaan zien.
Om dan een nieuwe kleur te zien.
Die misschien niet altijd blijft.
Maar dan is er nog steeds pasta
en een geur die in geval van nood
je benen naar herkenning drijft.
Verdwalen is het einde van de wereld niet.
Niet de pasta vragen maar de stoofpot.
Een zender kiezen die niet in je plooi.
Woorden delen met je nooit zou spreken.
Langer dan je eigen neus gaan zien.
Om dan een nieuwe kleur te zien.
Die misschien niet altijd blijft.
Maar dan is er nog steeds pasta
en een geur die in geval van nood
je benen naar herkenning drijft.
Verdwalen is het einde van de wereld niet.
Abonneren op:
Posts (Atom)
TINE ZIET (415): Fratsen
Het is hier de laatste weken een beetje stil geweest. Dit omdat mijn lichaam op de alarmknop ging staan. Rusten werd obligaat. Mijn kat Frie...
-
Omdat enkele vrienden met hun band NeXt op Ratrock optraden, besloot ik nog eens mijn bottines en netkousen uit de kast te halen en me naar ...
-
De eerste zomer waarin alles weer als vanouds kan doorgaan, vraagt natuurlijk om een nieuw zomerproject. Deze keer laat ik #verstript op jul...
-
Toen ik twaalf jaar geleden naar deze stad verhuisde, verklaarden mijn familie en vrienden me gek. Ze dachten toen al dat ik naar de margin...