vrijdag 30 april 2010

Wat ze nu weer aan de hand heeft:

het gevoel in een verhaal te bewegen
zachte hand op schouderblad dat voor
de verandering niet stokt en valt

een tong die zonder stokken een microfoon aantikt
zwakke plek die spontaan meerstemmig oplicht

de adem in haar keel die niet weet wat in en uit
als in een droom haar vingers door de zuignaphuid

en iemand met een blik maar dan net iets anders

Geen opmerkingen:

TINE ZIET (457): Grenzen aan huppeltijd

Wandelen is goed voor lijf en gemoed, al kan het toch wel eens fout lopen… De laatste dagen was ik dus voluit strompelend te zien in onze st...