Ergens zijn op het afgesproken moment.
Op blote voeten grassprieten tellen, omdat wie zou komen, nog niet is.
Opnieuw moeten beginnen. Blijkbaar tel je nog maar tot drieëndertig.
Na 15x 33 heel diep zuchten. Tot je in het bloementapijt verdwijnt.
Je afspraak op zien dagen. De roos boven je hoofd gebruiken als een vlag.
Niet gezien worden. Nooit.
Na 2x33 je afspraak op een boom zien schrijven: ik was op tijd en veel te mooi.
Hem de boom in denken. Dat zien gebeuren. Jezelf dood zien bloeien tot je zweeft.
zondag 18 april 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
TINE ZIET (420): Belofte
Sinds ik in een interview heb verklapt dat ik aan het roman werk, krijg ik af en toe eens de vraag of het nu al wat wordt. Ik moet dan eerl...
-
Omdat enkele vrienden met hun band NeXt op Ratrock optraden, besloot ik nog eens mijn bottines en netkousen uit de kast te halen en me naar ...
-
Toen ik twaalf jaar geleden naar deze stad verhuisde, verklaarden mijn familie en vrienden me gek. Ze dachten toen al dat ik naar de margin...
-
In mijn klassen heb ik een erg mondige leerling die er erg trots op is dat zijn vader in een ambachtelijke slagerij werkt. Elke les wordt we...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten