Een mallemolen, zo ervaar ik de laatste tijd mijn dromen.
Ik droom met in mijn achterhoofd dat ik het al eerder droomde.
Mijn stem van bovenuit kan perfect vertellen wat er zal gebeuren.
Alleen verrast het mij dat ik opeens een hand een mond aanbied.
Dat het er niet meer toe doet dat ik middenin een achtervolging zit.
Dat het draait en maalt en almaar verder gaat,
merk ik aan de rimpels in mijn lakens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten