zondag 18 april 2010

Droom 7

Ik heb een auto. Wie niet? Ik rij rustig mijn auto in een ondergrondse parkeerplaats. Daarbij een muziekje. Dan opeens komen van links, rechts, achter en voor de zogenaamde 'autoterroristen'. Ze zetten zoveel vaart en zoveel druk dat mijn auto platgewalst wordt onder hun lijven. Ik kan ontkomen. Samen met alle andere automobilisten van de wereld. We zitten in een vergaderzaal en horen de terroristen onze auto's tot dunne plaatjes slaan en weten dat wij de volgende zijn om te worden uitgerold als omelet. We trillen als een riet. Want een omelet worden om vier wielen dat willen we niet. We eisen een fiets.

Geen opmerkingen:

TINE ZIET (457): Grenzen aan huppeltijd

Wandelen is goed voor lijf en gemoed, al kan het toch wel eens fout lopen… De laatste dagen was ik dus voluit strompelend te zien in onze st...