Terwijl er opvallend weinig kerstmannetjes in het straatbeeld hangen, viel het me op dat er ongelooflijk veel meldingen zijn van diefstal in onze stad. Autoruiten die aan diggelen worden geslagen om dingen te stelen. Ook erg: diefstal van kerststukjes op graven. Of de afwezigheid van hangende kerstmannetjes te maken heeft met die criminele feiten: dat betwijfel ik ten zeerste. Wat in beide zaken wel opvalt is een almaar kleiner kerstgevoel. Of tenminste een ander soort kerstgevoel dat stukken minder warm is.
Er heersen her en der discussies over verschillende
feesttafels: eentje met familieleden die al positief getest zijn, een tafel met
wie nog niet ziek was en een derde voor de niet-gevaccineerden in de tuin. Dit
om alle moeilijkheden en harde discussies te vermijden. Welk huis heeft
trouwens de grootste dampkap? Een negatieve zelftest als toegangsbewijs aan de
feestdis of niet. Mensen die wellicht
niet durven vieren uit schrik om besmet te worden. Het zijn dingen die ons vorige
jaren enorm absurd in de oren zouden hebben geklonken. Helaas zijn ze dit jaar
voor ons realiteit. Over enkele jaren zullen we ons hopelijk bedenkelijk op de
borst slaan en zeggen: “Waar waren we toch mee bezig?” Tussen deze discussies
door doet men evenwel nog moeite om tot een ‘samen’ te komen. Anderen hebben dat inmiddels opgegeven en
vieren consequent niet. Dat is hun recht. Het is niet omdat de commercie
oproept tot feesttafels, kerstbomen en geschenken dat dat moet.
Maar voor veel meer mensen dat we denken, is er geen reden
tot feest. Omdat ze bijvoorbeeld worden vergeten. Of omdat ze niet eens
verwarming hebben bijvoorbeeld of warm water. Om van een afzuigkap dan nog te
zwijgen. Ruiten inslaan. Diefstal van kerststukjes op het kerkhof: het is inderdaad
shockerend. Bedenk toch eens: zou men
stelen om een warm kerstgevoel thuis te kunnen creëren? En dat dat kan.
(verschenen als column in KW Kortrijk-Menen-Waregem op 24/12/21)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten