Vorig weekend zette ik in met een gezicht als een schildersdoek. Voor de nieuwste clip van DE SPLEET werd ik vakkundig gegrimeerd. Misschien is het resultaat intussen al wereldkundig gemaakt. Misschien ook niet. In elk geval wordt er een video gelanceerd. Om het beste licht te vangen, werd een stukje buiten opgenomen langs de straatkant zodat sommige voorbijgangers gezien hebben dat ik me schroomloos smeet in een vreemd kostuum terwijl ik werd aangemoedigd door een enthousiaste crew zoals dat heet. Het was fijn om dit met vrienden te doen.
Twee dagen later bezocht ik met een andere vriendengroep Kunstenfestival Watou. Terwijl de editie van vorig jaar enorm tegenviel, werd ik dit jaar meermaals gegrepen. Persoonlijk hoogtepunt voor mij was een film die te zien is in de Brouwerijsite. De kortfilm ‘Quattro Movimenti’ van Nicol Vizioli. Niet alleen de soundtrack, muziek van de componist Scelsi is indringend en fascinerend. Ook de beelden die de kunstenares in IJsland maakte zijn zo heftig dat het hard binnenkomt. Natuurlijk heeft niet iedereen de behoefte om meer dan vier minuten voor een kunstwerk te blijven staan. In dit geval kon ik echt niet anders dan de hele film te bekijken. Om eerlijk te zijn moet ik bekennen dat ik wel een hele dag naar de film zou kon blijven kijken. Ik werd als het ware zo in het scherm gezogen dat ik even vergat dat meer dan de helft van de vriendengroep intussen al buiten stond te wachten om naar een volgde locatie te gaan. Goede vrienden vind het niet erg om te wachten. Inmiddels heb ik gemerkt dat de volledige film online te bekijken is dus ik kan naar hartenlust kijken en nog eens kijken mocht ik daarvoor in de stemming zijn. Jullie ook!
Deze zomer maakte ik nog niet echt fysiek een reis. Ook al was ik ver! In het juiste gezelschap loert avontuur altijd om de hoek tot het wordt ontdekt. Gaan jullie met mij mee?
(verscheen als column in KW Kortrijk-Menen-Waregem op 05/08/22)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten