Een onvergetelijke feestperiode is een feit. Op de ochtend van kerstavond ontdekte ik tot mijn grote schrik mijn eerste echte grijze haar. Althans dat denk ik toch of was het toch verdwaalde tandpasta? Ik trok het er uit, nam terstond mijn nagelschaartje en ging voorzichtig aan het knippen: hapjes uit mijn dikke haardos hier en daar. Daarna nam ik het doosje haarkleurmiddel dat ik als noodpakket in mijn badkamer bewaar. Ik weet al jaren hoe dat kleuren moet. Al is het nooit vlekkeloos. Rode verf spat overal.
Voor velen is het idee van het knippen in je eigen haar iets
als in je vel knippen. Dat begrijp ik niet: het doet geen pijn. Daarenboven is
het nu het moment bij uitstek om het te doen, want niemand anders dan je bubbel
ziet het resultaat. In de buitenlucht bedekt een muts de scheefste stukjes. Tegen dat er weer echte feestjes zijn, is het
weer bij- of uitgegroeid. Moest mijn haar geknipt en gekleurd? Nee. Het gaf me
een beter gevoel en een aanzet tot een feest.
Natuurlijk wil dat niet zeggen dat ik voortaan niet meer
naar mijn kapper ga. Ik laat het liever knippen door een professionele schaar.
Want nagels zijn per definitie geen haar en met twee linkerhanden blijft
knutselen een risico. Ook in makkelijk haar.
Maar als ik het kan: jullie ongetwijfeld ook. Wat denken
jullie ervan? Een jaar als dit wil ik niemand nog wensen. Laat ons 2021
aanvangen terwijl we ongegeneerd met onze eigen creaties boven onze mondmaskers
pronken: “Gelukkig Nieuwhaar!”
(verschenen als column in KW Kortrijk-Menen-Waregem op 31/12/20)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten