Opeens dringt het met een schok tot haar door:
Een eerste zomer sinds lange tijd zonder kiezeltenen, perenijsjes, zwetende theeschenkerij, ooglap, lesbische fans, Martinitoren, UMCG, dronken en gezellige dichters,... Maar vooral zonder mystery girl.
Hoe zekerheden toch maar verdwijnen en mysteries toch maar blijven.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
TINE ZIET (447): Euforie
Er zijn weinig dingen die zo kunnen opladen als een wandeling. Zeven jaar geleden had ik dit nog een uitspraak gevonden die bij de dagtrippe...
-
Laten we het eens over de olifant in de kamer hebben. Ja, ik weeg teveel. Dat er in mijn medisch dossier 'obees' staat, dat ik daard...
-
Toen ik twaalf jaar geleden naar deze stad verhuisde, verklaarden mijn familie en vrienden me gek. Ze dachten toen al dat ik naar de margin...
-
Afgelopen week vertoefde ik in mijn eentje in Krakau. Hier een eerlijk reisverslag. waarin natuurlijk niet tot in alle details zal worden g...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten