In kader van mijn zoektocht naar energiebesparende warmte meldde ik me onlangs weer eens aan op een wat meer ernstige datingsite. Daar hebben jullie eigenlijk geen zaken mee, ware het niet dat ik toch iets frappant hierover met jullie wil delen. Namelijk dat ik het eigenlijk al voldoende vind om dagelijks een melding te krijgen dat iemand me leuk vindt. Wellicht gaat het dan over een man uit Engeland of Duitsland. Waarschijnlijker betreft het een scammer of een robot van de datingapp in kwestie om me toch maar een betalend lidmaatschap aan te smeren. Want alleen als je ervoor wil betalen, kan je de man in kwestie zien die zijn duimpje naar je opsteekt.
Het is een
verschrikkelijk leep en slim systeem om mensen geld af te troggelen. Je biedt
ze een gratis vijver aan om in te vissen, maar als je als het ware bijna beet
hebt, moet je ineens voor het water waarin je wanhopig spartelt betalen.
Natuurlijk is het elk menselijk instinct ingebakken dat je wil weten wie je na
weken of maanden opzichtig zwemmen op wil halen met een hengel. Dus ik kan me
voorstellen dat er veel mensen willen betalen.
Het is alsof de
postbodes binnenkort zouden aanbellen om te zeggen dat je post hebt, maar dat
je eerst een postzegel moet betalen om
te weten van wie de zending dan wel is. Lang niet alle post is vrolijk en lief.
Je zal dan maar net een verkeersboete of een belastingbrief in je handen
gedrukt krijgen.
Zo is het ook met
mannen. Of vrouwen natuurlijk. Seksistisch ben ik niet. In elke potentiële
kandidaat schuilt het risico tot aderlatend of zelfs een seriemoordenaar. Nee, mijn verlangen brandt al bij een simpele
‘vind ik leuk’. Daar gaat mijn hart aangenaam bij slaan. Ik neem er vrede mee
en ben er zuinig op. Voor we het weten komt er een taks op nieuwe mensen in je
leven. Of een boete voor alweer dat deksel op de neus. Spaarzaam zijn zit hem
ook in de deurmat tot een hart.
(verscheen als column in KW Kortrijk-Menen-Waregem op 30/09/22)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten