dinsdag 17 november 2020

TINE ZIET (245): Jacht

Afgelopen weekend ging ik herfstzon vangen in Zwevegem. Niet dat dat de stralen daar een andere intensiteit hebben. Alhoewel. Mijn moeder is afkomstig van Moen. Als kind kwam ik er vaak omdat mijn grootouders daar woonden. Het was dus een soort nostalgie die me naar Moen dreef. Ik had een vriendin mee en we wandelden langs de oude spoorwegberg in een streek die mijn moeder als kind groot gemaakt heeft. Het aantal wandelaars dat hetzelfde idee, maar wellicht een andere reden had, was groot. Veel mensen waren met hun kroost op tocht. Op een gegeven moment liepen we toch alleen langs smalle paadjes door de velden.

Opeens stonden wij oog in oog met een man met een geweer. Dat was in eerste instantie best wel schrikken. Je verwacht het niet. Het was een jager die op zijn beurt geschrokken was. Nu er was geen gevaar en mijn vriendin en ik konden er best om lachen. Hoewel we in andere tijden best soms letterlijk aangeschoten wild zijn, waren we natuurlijk geen doelwit voor deze man.

Een beetje verder waren we er getuige van hoe de jachthond door het dolle heen in en uit het veld sprong en verschillende jagers vanuit verschillende hoeken naar een prooi slopen. Het was best spannend. Een fazant vloog op en vluchtte voor haar leven. In onze hoofd haalde ze het, want we hoorden de jagers luidruchtig vloeken. Daarna wandelden we toch opgelucht verder. Getuigen van moord wilden we eigenlijk allebei niet zijn.

Eerder waren we wel getuigen geweest van een bijzonder tafereel. We zagen twee jonge vrouwen in feestelijke kledij samen met hun hond poseren voor een grote tractor waarin ook een jongeman zat. De vrouwen voelden zich wat ongemakkelijk met al die wandelaars en riepen lachend dat ze poseerden voor hun kerstkaart. Bij deze wil ik een oproep doen: ik zou die kerstkaart graag hebben. Omdat ze me altijd zal doen gniffelen en doen terugdenken aan een bijzondere wandeling in november waarin ik stiekem naar de kronkels van mijn wortels joeg. Ik verklaar de jacht bij deze geopend!

(verschenen als column in KW Kortrijk-Menen-Waregem op 13/11/20)

Geen opmerkingen:

TINE ZIET (447): Euforie

Er zijn weinig dingen die zo kunnen opladen als een wandeling. Zeven jaar geleden had ik dit nog een uitspraak gevonden die bij de dagtrippe...