vrijdag 11 juli 2014

ZOMERZAND: DAG 13

Mijn auto en mijn onhandigheid zijn soms een wat gevaarlijke combinatie. Al valt dat eigenlijk goed mee. Veel ongevallen waren niet mijn deel. Parkeren blijft lastig in sommige omstandigheden. Vooral als ik meerijders heb, durf ik wel eens te panikeren (samen met hen). Een grote handicap is al een hele tijd dat ik bijzonder weinig technisch vernuft heb om mijn auto op een goeie manier te soigneren. Zo merkte ik ineens dat mijn achterband wat lekker dan de andere banden leek. Vandaag werd ik door een vriendin uitgedaagd om mijn banden van mijn auto (onder haar kennersoog) zelf op te pompen bij het benzinestation in haar buurt. Zo worden kleine vrouwtjes meer en meer onafhankelijk...

Meisjes verbeelden zich vaak een hoofd met minder verstand. Als ze iets niet denken te kunnen, kunnen ze het gewoonweg niet. Daarom is het goed dat meisjes soms iets leren. Dat ze door de knieën gaan om over een schouder mee te kijken hoe de ander iets doet en het dan zelf ook eens te proberen. Dat ze meer kunnen dan ze denken, is dan de constatatie. Hun borstjes zwellen dan heel even tot borst. En wat onbegonnen werk leek, bleek eenvoudig. En na een tijdje is ook dat aangeleerde, eenvoudige maar heerlijke kost.



Zal ik dit nog doen? Natuurlijk! Dat ik dit nog niet eerder kon. Wat een gemakkie!

Meer info over deze rubriek? Klik hier.


Geen opmerkingen:

TINE ZIET (420): Belofte

 Sinds ik in een interview heb verklapt dat ik aan het roman werk, krijg ik af en toe eens de vraag of het nu al wat wordt. Ik moet dan eerl...