donderdag 21 september 2023

Wereld Alzheimer Dag voor WZC Andante en WZC Ceres

Het was al enkele jaren geleden dat ik een project voor een woonzorgcentrum realiseerde. In 2018 schreef ik voor de week van dementie aan de hand van enkele bezoekje aan WZC Andante korte gedichten op de ramen. In 2020 deed ik hetzelfde voor WZC OLV Gasthuis in Poperinge.  Ik kreeg de vraag van WZC Andante en WZC Ceres om deze keer weer wat te realiseren rond het jaarthema 'Samen aan tafel.' Dit in samenwerking met Stad Menen.


In juli en augustus ging ik vijf keer rond aperitieftijd langs bij de twee woonzorgcentra en had er gesprekjes aan tafels. Grote tafels in de living en kleine tafels in de kamer. Over eten en koken. Over drinken en tafelgewoontes. Uit de diverse gesprekjes filterde ik 30 gedichtjes die op 21 september 2023 als placemats aan de bewoners werden gegeven. 

Hieronder een overzicht. 





 
Vroeger was er minder.
Nu zijn er teveel tralalalaatjes.
Het eten smaakte mij toch meer
zonder al die soorten salaatjes.

***
   
Ik droom nog vaak 
dat ik alles zelf maak.
Dat geeft mijn eten 
toch een betere smaak.

*** 

Het is hier lekker.
Wat men ook beweert.
Ik was geen goede kok.
Men kookt hier niet verkeerd.

***

Als mijn eerste pannenkoek mislukte,
kon mijn man dat niet goed aan.
Ik deed het eigenlijk met opzet,
omdat hij dan achter het fornuis ging staan.

***

Alles van het varken aten wij met smaak.
De neus. De oren. Het vet. De staart.
De darmen. De tong. Zelfs de poten. 
Nu krult men de neus en laat dat staan.
Het is alsof men heeft vergeten dat
dat soort vlees ons heeft gemaakt.

***
   
Wat ik op mijn bord krijg
steek ik in mijn mond. 
Ooit lag er te weinig.
Nu ik mager en taai ben
eet ik mijn buikje rond.
 
***

 In mijn leven at ik vast 
teveel boontjes.
teveel spruit.
Als ik ze nu moet eten
komen ze 
mijn oren uit.

***
 
Ik leefde altijd fel.
Met drank en spijs.
Wat mis ik nu mijn levaart
als heerlijk smaakparadijs!

 ***
 
Zonder spel en complimenten
kookte ik wat ik kon
met de weinige centen 
die ik had.
Soms was dat tomat crevette.
Maar meestal een
stute met beuter en gekapt.

***

 Als je kroketten zelf maakt
weet je dat dat smaakt!
Al vraagt dat heel meer tijd.
Het is échte gastvrijheid.

***

Zwienemutsen. Tatjespap.
Hoofdvlees. Vette dermen.
Varkensknuist. Papsaus.
Als kind voelden wij ons
met al die gerechten op tafel
meer blinkend dan de Paus.

 ***
 
Men zegt dat je in een oude pot
de beste soep kan maken.
Al gaat dat niet echt over koken
het laat de boel pikanter smaken.

*** 

Santé Santater.
Beter bier dan water.
Maar liever nog een Pater!

***
 
Een goeie hutsepot smaakt meer als 
de patatten niet worden opgejaagd.
Waarom heeft men in de keuken
de tijd van tegenwoordig zoveel haast?


***

Bouillie maakt elke 
soep meer feest.
Wat is beter dan groensels 
met een vleugje beest?

***

Veel simpele kost: een tuitte worst.
Mijn man en ik zaten graag bijeen.
Maar at ik vette darmen,
was mijn plaats aan de watersteen.

***
 
Konijn met Rodenbach.
Het maakte de zondag top!
Alleen was er altijd ruzie:
want wie kreeg de kop?

***
 
Ooit gebruikte ik voor 
mijn stoute haan een pan.
Hij bleek zelfs te slecht 
voor coq -au-vin.

***

Ik miek graag eten.
Ik voelde mij een kampioen.
Ik zou er veel voor geven.
het nog een keer te kunnen doen.

*** 

Niemand anders dan ik 
mocht ooit mijn afwas doen.
Dan wist ik tenminste zeker:
al mijn servies blinkt goed!


***

Wat is er mis met goede boter?
Heel mijn leven heb ik anderen gediend.
Nu krijg ik van die minarine te eten.
Dat heb ik toch niet echt verdiend?

***

 
Mijn vogelnestjes waren 
bij wie ik ken bekend.
Als ik ze voor je maakte, 
voelde je je echt verwend!

***

Mijn man was slager.
Dus kende ik het beste vlees.
Nu mijn man er al een tijdje niet meer is,
eet ik liever een vis.

***

 
Vroeger trouwde men met koeientong of kip.
Men werd begraven met wat sneetjes rosbief.
Nu is er zoveel keuze en zoveel dieet.
Men trouwt of sterft maar beter niet.


***

 
Wat is er verkeerd met een goede chicon?
Ik maakte mijn kroketten in één, twee, drie.
Vol-au-vent met zelfgepluimde kip.
Lekker! Maar bizonder was dat niet.

***

Wat doen ze nu 
met al die smout
die nu niet meer 
wordt gesmeerd?

***

Het is vreemd te beseffen 
dat biefstuk zachter was
toen ik nog mijn eigen tanden had.

*** 

De echte liefde gaat 
altijd door de maag.
Zelfs als de puree mislukte, 
zag ik haar graag.

***

Als  er geen wijn meer is,
zit ik liever niet aan tafel.
Wat smaakt er nu met 
limonaat of water?

***

Als de keuken ruikt naar vis,
weet je dat het bijna weekend is.
Ruikt de keuken meer naar friet?
Dan is dat nog zo zeker niet.



 




Geen opmerkingen:

TINE ZIET (421): Onbezonnen

Nu het weer beter met me gaat, durf ik weer onbezonnen te springen in de dingen. Zo besloot ik afgelopen zondag om met de trein naar Schieda...