Terwijl Hij pas dit weekend zal verrijzen, zag ik hem afgelopen woensdag in levende lijve in Desselgem! God van de undergroundsmartlap Willy Organ stal de show in JH De Jakkedoe. Met slechts één vingerknip kwam zijn publiek letterlijk en figuurlijk aan zijn voeten zitten. Mijn moeder was er samen met mijn zus, nichtje en vriendin trouwens ook getuige van. We keken toe met open mond. Het was buitengewoon indrukwekkend! Een groepje jonge mannen ging op de hurken zitten voor een potje armworstelen met hun idool. Na het optreden gingen ze uitgebreid met hem op de foto. Eerder had ik er met de band De Spleet opgetreden. Na mijn optreden vroeg mijn moeder verschrikt of al die jonge kerels in de zaal voor mij kwamen. Ik mocht ze geruststellen en verklapte haar dat ze toch vooral voor de hoofdact kwamen. Dat werd dus vanaf de eerste seconden van zijn optreden duidelijk.
Ook andere goden zijn er nog voldoende. Dat is duidelijk te
merken in het sportjournaal bijvoorbeeld. Wielergoden bijvoorbeeld mogen ook
weer buitenkomen. Leerlingen dromen van een leven als van Lionel Messi. Dankzij
Wout van Aert gaan jongeren weer koersen. Ook godinnen mogen meedoen. Of ze nu
sportbenen hebben of goddelijke pilaren: ze tellen natuurlijk mee! Dat dat helden en voorbeelden zijn en geen
goden, hoor ik jullie al denken. Is er vandaag de dag nog verschil? Voor mij
was mijn god vandaag de zon. En dat vond mijn kat ook. Ze genoot zichtbaar in die
plotse nabijheid. Mij deed ze zo kriebelen dat ik voor het eerst alleen – en
geloof me vrij: dat is een grote drempel - naar het grootste en betaalbaarste
tuincentrum durfde en terugkwam met een koffer vol groen. Ik was trouwens niet
de enige. De parkeerplaats stond behoorlijk vol met gelijkgezinden. Samen stopten
we een jungle aan hoop in de wagen. Nu
maar hopen dat die IJsheiligen er geen zootje van maken. Vorst is natuurlijk
ook een god.
(verscheen als column in KW Kortrijk-Menen-Waregem op 07/03/23)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten