maandag 22 februari 2021

TINE ZIET (259): Gildig

Het is geen geheim dat ik niet mager ben. Er zijn allerlei bewoordingen daarvoor. Sommigen noemen het plompweg dik. In de rij van synoniemen en eufemismen van mollig tot gezet, het modernere curvy, obees, het poëtische voloptueus en het extreme moddervet zitten er nog de prachtige West-Vlaamse woorden ‘kloek’ en ‘gildig’. De woorden op zich raken me niet meer. Ik kijk ook wel in een spiegel, volg soms diëten en weet dat ik gespecialiseerde winkels moet bezoeken voor kledij waarin ik me goed voel. Dan weet je het wel. De manier waarop de woorden worden uitgesproken zijn evenwel soms kwetsend.  Of het feit dat de woorden ongevraagd je richting worden uitgespuugd. Of het onhandige gestuntel dat er daarna dan komt: “maar je hebt wel een lief gezicht.” of “maar je bent wel mooi hoor.” Er is blijkbaar een soort ongemak aan mijn gewicht verbonden waar andere mensen het soms zwaarder mee hebben dan ikzelf.

Deze week keek ik uit naar de eerste aflevering van ‘Albatros’. Een nieuwe Vlaamse tragikomische fictiereeks waarin tien mensen met overgewicht op afslankkamp gaan. De hoofdreden om te kijken is natuurlijk de topcast en de fantastische Wannes Destoop die net als ik uit Waregem afkomstig is! Maar het was meteen al pijnlijk herkenbaar. De gênante stilte als je door een stoel zakt. De blik van een verkoopster als je gezonde dingen op de kassaband legt. Al schuilt er natuurlijk altijd wel een soort anekdotiek in het verzamelen van volslanke mensen: “Het zal wel om te lachen zijn…” Er was vanzelfsprekend humor.  Dat moet. Er is zoiets als zelfspot. Er werd ongegeneerd ingezoomd op stukjes bloot, maar bloter nog was de scène waarin een groep in een veewagen moest kruipen om de kampplaats te bereiken. Nergens had ik dan ook maar de indruk dat de lichamen belachelijk gemaakt werden en dat is knap: want het is natuurlijk delicate materie. In een maatschappij waarin we alles wat niet perfect is, verdoezelen achter filters en truukjes, is er gelukkig nog iets ferms als gildig echt.


(verschenen als column in KW Kortrijk-Menen-Waregem op 19/02/21)

Geen opmerkingen:

TINE ZIET (420): Belofte

 Sinds ik in een interview heb verklapt dat ik aan het roman werk, krijg ik af en toe eens de vraag of het nu al wat wordt. Ik moet dan eerl...