maandag 2 maart 2020

TINE ZIET (208): Evolutie


In deze tijden van vooruitgang durf ik nog wel eens te vloeken. Hoewel de technologie ook voor mij vaak een handig hulpmiddel is, heb ik soms wel bedenkingen over of dat nu wel allemaal wel zo noodzakelijk is. Ik herinner me nog goed dat ik ooit luidop gezegd heb dat ik nooit een gsm moest hebben. Tot de dag waarop ik er eentje gratis aangeboden kreeg nadat ik puffend op school was gearriveerd, om daar voor de zoveelste keer tot de ontdekking te komen dat ik weer niet verwittigd was over het feit dat een docent afwezig was. Tja, omdat ik geen telefoon had op mijn kot, zat ik niet in de telefoonketting.

Later wou ik geen smartphone want ik wou niet te afhankelijk zijn van internet. Haha! Ik bleef koppig aan mijn papieren agenda vastplakken en blijf verzot op echte brieven. Al ervaar ik dat ik almaar minder zin heb om postzegels te gaan halen in het postkantoor. Toen Google Streetview gelanceerd werd, stond ik daar wat weigerachtig tegenover. Moet iedereen mijn huis zien? En wat met privacy? Onverwacht ontdekte ik er zowaar troost in, toen mijn broer een jaar na het overlijden van mijn vader gezien had dat mijn vader daar nog gewoon de brievenbus aan het metselen was. Het werd een jaarlijkse gewoonte om virtueel ons ouderlijke huis op te zoeken op mijn vaders verjaardag. Een paar jaar na zijn overlijden, ontdekte ik dat er andere foto’s waren. Hij was nog steeds te zien, maar metselde niet meer. Hij stapte voorzichtig weg. Wat natuurlijk een prachtige symboliek in zich draagt.

Vorige week was het weer zover. Met een bang hartje tikte ik mijn oud adres is. Mijn moeder woont er enkele maanden niet meer. Het huis herbergt alleen nog herinneringen en behangpapier. En zowaar - echt waar! -  alsof Google Streetview dat weet: mijn vader is helemaal verdwenen.  Opgelost.

Het is natuurlijk toeval. Al blijft het toch bijzonder. Gelukkig heb ik nog een foto van de oude foto. Die moet ik maar voor alle zekerheid eens laten ontwikkelen. Evolueren moet, maar doet niets af van een gemis.

(verschenen als column in KW Kortrijk-Menen-Waregem op 28/02/20)

Geen opmerkingen:

TINE ZIET (419): Geduld

Lentezon doet goed. Als ze er is tenminste. Vorige week liet ik zelfs even mijn blote benen uit. Al was dat natuurlijk veel te optimistisch....