maandag 30 september 2019

TINE ZIET (185): Schilderij


Als ik door straten van een onbekende stad wandel of fiets, kan ik echt genieten van mooie muurschilderingen. Die vallen me altijd heel erg op tussen de tags en de vaak puberale opschriften in het straatbeeld. Onze stad kent er nog niet zoveel. Er is in het algemeen heel weinig kleur op de muren.  Die hele mooie op de Tybersite deed me altijd wat trager rijden. Er is nu een hele opvallende naast de Sint-Fransicuskerk in de Ieperstraat. Sam Scarpulla maakte die samen met enkele Menenaars voor Salto 2018. Muurschilderijen maken, het is een vak apart. Het is niet iedereen gegeven om een werk te schilderen dat in een landschap van een stad past. Het is niet omdat je een spuitbus of verf goed hanteert, dat je ook goede street-art maakt.

Toen het project ‘Menen Muurt’ een oproep lanceerde om je gevel of muur ter beschikking te stellen voor een heuse muurschildering heb ik met een teleurgesteld hart mijn kleine geveltje opgemeten en droomde me meteen een grotere woning. Aan de andere kant bedacht ik ook: “Maar stel je dan voor, Tine, dat het een afzichtelijk werk wordt. Niet elk kunstwerk is fijn om bij thuiskomst op je gevel te zien. Heb je zelf ook inspraak in wat er op je eigendom komt te staan? Niet elke kunstenaar is Banksy.” Hopelijk zijn er toch heel wat mensen die zich kandidaat gesteld hebben want ik zal met groot verlangen uitkijken naar die extra likjes verf in onze straten.

Zelf heb ik onverwacht een schilderij op mijn lichaam. Dit door een ongelukkige val van mijn trap wegens te enthousiaste nieuwe pantoffels. Op mijn rechterarm en elleboog. Elke dag verandert het schilderij nog van kleur. Aangezien het afgelopen dagen nog geen truienseizoen was, had ik met dat kunstwerk veel bekijks.  Ik zou het niet mogen vergelijken. Dit bont en blauw fenomeen is tijdelijk en kan perfect verstopt worden. Ook was mijn val noodlottig en niet artistiek.  Maar met fijne muurschilderijen zal men misschien enthousiaster naar onze straten kijken.

(verschenen als column in KW Kortrijk-Menen  op 27/09/19)

Geen opmerkingen:

TINE ZIET (419): Geduld

Lentezon doet goed. Als ze er is tenminste. Vorige week liet ik zelfs even mijn blote benen uit. Al was dat natuurlijk veel te optimistisch....