Het zou een telefoon kunnen zijn waarvan ze wakker springt. Of een deurbel. Ze weet het niet. In elk geval het trekt haar mee. Het trekt haar mee de wereld in. Alsof het zegt: “Je staat hier te lang stil. Je komt nu mee. Zelfs als je niet wilt.”
Het gooit haar neer en bindt haar vast. Het rijdt haar weg en doet veel meer.
Er komt een nacht. Een dag. Ze vindt het leuk. Doet niets verkeerd. Opeens: het gebeurt. Er wordt gezegd: “Nu je voelde wat je miste, moet je weer terug.”
Ze vraagt nog of er losgeld? Het heeft geen zin: neus tikt weer de eigen deur. Zoals dat gaat: vergeten snel die lessen. Drinkt uit de fles een vieze vloer.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
Laten we het eens over de olifant in de kamer hebben. Ja, ik weeg teveel. Dat er in mijn medisch dossier 'obees' staat, dat ik daard... -
Toen ik twaalf jaar geleden naar deze stad verhuisde, verklaarden mijn familie en vrienden me gek. Ze dachten toen al dat ik naar de margin...
-
Afgelopen week vertoefde ik in mijn eentje in Krakau. Hier een eerlijk reisverslag. waarin natuurlijk niet tot in alle details zal worden g...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten