zondag 9 augustus 2009

Boodschap in een fles

(Dit bericht is gericht aan wie het vindt.
Wie het vindt mag niet teveel verwachten.)

Er was een vogel. Hij is gevlogen.
Hij zat er wel maar wist het niet.
Verdween omdat ze hem er zelf uit liet.
Jammer. Niet erg. Geen ramp.
En zeker niet het einde van de wereld.

Er was een strand. Het is gebleven.
Het lag er zo rustig onbedachtzaam bij.
Net zoals ze zelf de hele tijd wou zijn.
Adem in. Adem uit. Adem in en uit.
En dat ze niet alleen, was een tweede.

Maar niet hij. Hem niet.
Zij en ik die uit haar steeg.
Dansen doen we beide.
Golf voor golf en als de zee.

'Take this waltz, take this waltz
Take its broken waist in your hand!'


En als je wil, kom er dan bij.
We dansen je eb. We dansen je vloed.
Niemand die zo gek getijden nadoet.

'Take this waltz, take this waltz
With its I'll never forget you.'

Geen opmerkingen:

TINE ZIET (447): Euforie

Er zijn weinig dingen die zo kunnen opladen als een wandeling. Zeven jaar geleden had ik dit nog een uitspraak gevonden die bij de dagtrippe...