Iemand zegt: "Door het raam ermee.
Dan blijft het staan en is het maan."
Mooi wel toch dat beeld:
een lichtend hoofd dat je kan zien
telkens als je slapen gaat.
Maar elke nacht kijk je het aan.
Het kijkt niet eens terug.
Je zucht jezelf in slaap want
onbereikbaar voor de blote hand en
het krimpt af en toe banaan.
Nee. Ze rolt het dichter naar zich toe.
Zingt: "Au clair de la lune."
Snurkt even later haakje open dicht.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
Laten we het eens over de olifant in de kamer hebben. Ja, ik weeg teveel. Dat er in mijn medisch dossier 'obees' staat, dat ik daard... -
Toen ik twaalf jaar geleden naar deze stad verhuisde, verklaarden mijn familie en vrienden me gek. Ze dachten toen al dat ik naar de margin...
-
Afgelopen week vertoefde ik in mijn eentje in Krakau. Hier een eerlijk reisverslag. waarin natuurlijk niet tot in alle details zal worden g...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten