Op een nacht word je wakker en hoor je iets.
Nee, zo gaat het niet.
Op een avond ga je slapen en naast je ligt een hoofd.
Een hoofd dat je eigenlijk niet kent.
En let op: alleen een hoofd. Geen romp.
Wat doet dat hier? Wat ligt dat hier te doen?
Het hoofd laat geen ogen zien. Enkel een trillende neus.
Een licht open mond.
Belangrijk ook: geen bloed.
Wat hoor je dan te doen?
Gooi je het de kamer uit of rol je beleefd?
Zij keek. Rustig. Hoorde gesnurk.
Kneep de neus even dicht en nam het bij de kin.
Trok het naar haar hoofdkussen toe.
Bedacht niet eens een lijf.
Sliep in.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
TINE ZIET (447): Euforie
Er zijn weinig dingen die zo kunnen opladen als een wandeling. Zeven jaar geleden had ik dit nog een uitspraak gevonden die bij de dagtrippe...
-
Laten we het eens over de olifant in de kamer hebben. Ja, ik weeg teveel. Dat er in mijn medisch dossier 'obees' staat, dat ik daard...
-
Toen ik twaalf jaar geleden naar deze stad verhuisde, verklaarden mijn familie en vrienden me gek. Ze dachten toen al dat ik naar de margin...
-
Afgelopen week vertoefde ik in mijn eentje in Krakau. Hier een eerlijk reisverslag. waarin natuurlijk niet tot in alle details zal worden g...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten