Naar aanleiding van World Kindness Day en kleine onderhuidse spanningen in de groep had ik het met de leerlingen op maandag even over vriendelijk zijn. Ik vroeg hen eens na te denken over het laatste moment dat ze vriendelijk waren geweest. Sommigen moesten lang denken, ook al ervaar ik de klas als lief en enthousiast. Sommigen vonden zichzelf lief omdat ze iemand met wiskunde hadden geholpen of omdat ze een snoepje hadden gedeeld. Groot was mijn verbazing dat een leerlinge antwoordde dat ze nooit vriendelijk was. Behalve dan dat ze ‘dank je wel’ zegt. Ik zei dat ik dat moeilijk kon geloven. Toen gaf ze toe dat ze eigenlijk niet wist wat vriendelijkheid was. Er was slechts één leerling die ons toevertrouwde dat hij al de hele dag vriendelijk was geweest. Voor zijn mama en papa, in de lessen en tegen zijn vrienden.
maandag 20 november 2023
TINE ZIET (398): Er is nog hoop!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
TINE ZIET (420): Belofte
Sinds ik in een interview heb verklapt dat ik aan het roman werk, krijg ik af en toe eens de vraag of het nu al wat wordt. Ik moet dan eerl...
-
Omdat enkele vrienden met hun band NeXt op Ratrock optraden, besloot ik nog eens mijn bottines en netkousen uit de kast te halen en me naar ...
-
Toen ik twaalf jaar geleden naar deze stad verhuisde, verklaarden mijn familie en vrienden me gek. Ze dachten toen al dat ik naar de margin...
-
In mijn klassen heb ik een erg mondige leerling die er erg trots op is dat zijn vader in een ambachtelijke slagerij werkt. Elke les wordt we...
1 opmerking:
.. ik ben het met jou eens... en zeker als iemand zoals jij, dat op jouw manier aanbrengt, zelf met respect en vriendelijkheid..en liefde
Een reactie posten