maandag 9 mei 2022

TINE ZIET (320): Dertig

De bordjes zaten al een tijdje verstopt in plastic zakken, maar uiteindelijk werden ze als een ware surprise onthuld. Ook al werd zone 30 aangekondigd, het was toch even schrikken dat het onze stad menens is! Wie me kent, weet dat ik geen snelheidsduivel ben. Ik doe al veel te voet en laat mezelf meer en meer op mijn fiets uit.  Aangezien die nog op mijn eigen slome paardenkracht rekent, is er weinig gevaar dat ik al fietsend ooit te snel zal rijden. Toch mocht ik al ervaren dat die aanpassing me op vier wielen heel veel inspanning zal vragen. Begrijp me niet verkeerd: ik vind het top dat er iets gedaan wordt aan die auto’s die achteloos ook door mijn straat razen.  Dat ik zelf nu meer met een panische blik naar mijn snelheidsmeter zit te staren in plaats van op de weg, is nog maar één van gevolgen van de actie.

Het voelt als rijden in de sneeuw, terwijl het buiten gewoon dertig graden is. Als iedereen zich nu ook effectief gaat aanpassen, rijden we straks collectief in een trage statige stoet naar onze bestemming. Dat schept een mooie band. Als er een handvol enkelen zijn die de regels aan hun laars van hun zware voet zullen lappen, voorspel ik gevaarlijke inhaalmanoeuvres en meer verkeersagressie.  Gelukkig bezit ik geen glazen bol. Mijn voorspellingen zijn slechts het venijnig product van mijn meest kritische hersenkronkels. 

Toen ik gisteren met onzekere blik naar mijn dashboard zat te kijken, zag ik bijvoorbeeld de schoonheid van de maand mei niet. Geobsedeerd door wegmarkeringen en verkeersborden keek ik naar cijfers. Terwijl de focus daarvoor gewoon op de andere weggebruikers lag. Het zal nog een tijd duren dat het in een systeem ingeslopen is, want de fiets roept meer en meer de stevige kuiten naar buiten. Dat is misschien maar goed  ook: dan zie ik tenminste de bloesems en de bloemen en kan met eigen ogen zien dat die vogels heerlijk fluiten!

(verscheen als column in KW Kortrijk-Menen-Waregem op 06/05/22) 

Geen opmerkingen:

TINE ZIET (415): Fratsen

Het is hier de laatste weken een beetje stil geweest. Dit omdat mijn lichaam op de alarmknop ging staan. Rusten werd obligaat. Mijn kat Frie...