dinsdag 11 januari 2022

TINE ZIET (303): 2022

Het meest gebruikte excuus dat ik al jaren over mijn lippen laat komen is: “Ik kan niet zo goed cijfers onthouden.” Dat klopt als een bus. Letters. Beelden. Stemmen. Kleuren. Ik kan dat best goed memoriseren. Getallen zijn altijd moeilijk gebleken. Het wordt er met de jaren ook niet beter op. Het uit zich bijvoorbeeld in het plotseling vergeten van leeftijden. Vooral die van mij. Ook pincodes en telefoonnummers vormen een groot probleem. Tot mijn schande moet ik vaak nieuwe kaarten aanvragen omdat ik hun code niet meer weet. Nu wachtwoorden ook almaar meer cijfers behoeven en er wordt aangeraden om verschillende wachtwoorden te hebben, schiet ik almaar meer in de stress. De chaos in mijn administratie zal hierbij ongetwijfeld niet helpen. Noem het een gebrek. Aangezien ik best wel wat andere capaciteiten heb, maak ik er me meestal geen zorgen over. Er valt mee te leven mits de zweetdruppels en het gevloek.

Telkens bij de jaarwisseling word ik er wel mee geconfronteerd. Want natuurlijk vind ik het ook lastig om te onthouden in welk jaar we nu alweer leven. Het kan zelfs enkele maanden duren voordat ik het in de vingers heb. Vaak meer dan acht. Denk ik. Soms vergoelijk ik dat met mijn nostalgische aard. Leven in dat schone verleden spreekt me vaak meer aan dan in die bangelijke toekomst die voor me ligt. Helaas is dat maar een slap excuus. Soit: de kans dat ik me deze maanden niet uit een beveiligde afdeling van een woonzorgcentrum red is gigantisch. Gelukkig voor mezelf bezoek ik die afdeling zelden. Jullie weten nu waar jullie me kunnen vinden als ik ergens een keer niet kom opdagen: ergens paniekerig voor een cijferslot in een toestand waarin ik natuurlijk ook mijn leeftijd niet meer zal herinneren.

De chaos opruimen. Mijn cijfergeheugen trainen. Het zouden mooie voornemens kunnen zijn bij dat stapeltje andere onuitgesproken voornemens waarin ik gegarandeerd de tel weer kwijt ben op het moment dat dit stukje in de krant verschijnt. Kom en red me!

(verschenen als column in KW Kortrijk-Menen-Waregem op 07/01/22) 

Geen opmerkingen:

TINE ZIET (420): Belofte

 Sinds ik in een interview heb verklapt dat ik aan het roman werk, krijg ik af en toe eens de vraag of het nu al wat wordt. Ik moet dan eerl...