zondag 18 augustus 2019

TINE ZIET (179): Pot


Vrijdag verkende ik onder begeleiding van natuurgids Jozef Bousse samen met een achttal kandidaten het Leie-eiland. We zouden het kunnen vergeten maar de dienst toerisme van onze stad organiseert de hele zomer door fijne activiteiten om dichtbij op reis te gaan. Het werd een boeiende wandeling waarin onze gids met een groot hart voor de natuur vertelde over plaatselijke fauna en flora. Het bos op het eiland dat grotendeels op grondgebied Frankrijk ligt, is verrassend groot en ideaal om een potje te verdwalen. Gelukkig waren wij in goede handen en hoefden we slechts de gids te volgen.
Een schandalig verschijnsel in het bos was ongetwijfeld de rommel. Blikjes van energydrankjes: restjes jeugdige energie.  Erg! Wat vooral in het oog sprong waren ook velletjes WC-papier met bijhorende substanties. De vrije natuur als publiek toilet. We riepen met z’n allen ‘Bah!’ en ‘Eeeh!’ maar toen ik later naar huis stapte, moest ik opeens ook heel erg spurten om op tijd op mijn eigen pot te kunnen zitten. Tijdens dat spurten hoopte ik mezelf ook bijna een bosje toe om achter te verdwijnen. Toegegeven: ik durf het amper. Tenzij het echt niet anders kan. Zo overnachtte ik vorige zomer een nacht op de snelweg en moest noodgedwongen wel plassen tussen vangrail en vrachtwagenwielen. Ik schaamde me in eerste instantie diep. Natuurlijk voelde ik me ook wel fijn: het is best een opluchting om verlost te zijn.

Hoewel het in feite heel natuurlijk is, zou ik er eigenlijk niet mogen over schrijven. Het is iets voor achter gesloten deuren. Of voor in een warm zakje in de hand. Voor in schepjes of in de kattenbak. Voor in zelfgegraven hudo’s of op een of ander campingtoilet.  Het is iets voor stiekem in de mais, voor even snel tegen een boom of soms zelfs lekker rustig met een boekje. Maar het past niet open en bloot. Niet voor andermans ogen. Niet op trottoirs of aan je voetzool. En zeker niet in de krant. Het spijt me echt. Ik zal het nooit meer tussen deze regels doen.

(verschenen als column in KW Kortrijk-Menen  op 16/08/19)

1 opmerking:

TINE ZIET (419): Geduld

Lentezon doet goed. Als ze er is tenminste. Vorige week liet ik zelfs even mijn blote benen uit. Al was dat natuurlijk veel te optimistisch....