Het heeft niet mogen zijn. Helaas.
U wist het niet, maar ik heb het geweten.
Toen u vorige week niet keek, zat ik te kijken.
Ik zag het gat daar in uw buik en dacht: daar wil ik in.
Niets liever dan u dan om me heen te voelen.
Mee te stappen op uw wegen en me zachtjes af en toe eens om te keren.
Maar ongemerkt een buik inkruipen, is iets wat niet kan.
Dus nam ik dat zaadje uit mijn navel en tufte het een mogelijke boom.
U zat daar moederziel te drinken en ik schoof aan de toog.
Met een snelle beweging gooide ik dat bolletje ik daar in uw glas.
Ik bestelde snel een thee terwijl ik zag hoe u mij dronk en dat ik vanaf nu als boom zou groeien in uw lijf.
Gisteren zag ik u terug met groene vingers en groter gat in buik.
U dronk uw wijn als herbicide.
Ik was blij met mijn alleen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
Laten we het eens over de olifant in de kamer hebben. Ja, ik weeg teveel. Dat er in mijn medisch dossier 'obees' staat, dat ik daard... -
Toen ik twaalf jaar geleden naar deze stad verhuisde, verklaarden mijn familie en vrienden me gek. Ze dachten toen al dat ik naar de margin...
-
Afgelopen week vertoefde ik in mijn eentje in Krakau. Hier een eerlijk reisverslag. waarin natuurlijk niet tot in alle details zal worden g...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten