Voor wie dat wil:
Zoek en vind de zee.
Niet in de zomer.
Of dan toch niet overdag.
Wandel tussen de tweetjes en de meer.
Bestijg gerust de zachte vleugels van een meeuw.
Wie naar het einde van zijn blikken reist zal zien
dat hij die op de dijk daar zomaar stapt,
niets meer dan dit en enkelvoudig adem lacht.
Dat wie raapt wat golven blazen, ontiegelijk zwaar en zoutig zweeft.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
Nu het bekend is, dat ik uit te nodigen ben om te komen meedraaien op de werkvloer, krijg ik natuurlijk aanvragen. Wat de bedoeling is. Zo n... -
Tany Minoek! liet zich dit weekend onderdompelen in het lentegroen poëziefestival * zaoem * en weet ineens geen klanken meer. Een dik jaar ...
-
Het ziet er niet rooskleurig uit voor mij. Ook dit jaar heeft Cupido niet op mij geschoten. Alhoewel ik zaterdag tijdens het Lerarenconcert ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten