Voor wie dat wil:
Zoek en vind de zee.
Niet in de zomer.
Of dan toch niet overdag.
Wandel tussen de tweetjes en de meer.
Bestijg gerust de zachte vleugels van een meeuw.
Wie naar het einde van zijn blikken reist zal zien
dat hij die op de dijk daar zomaar stapt,
niets meer dan dit en enkelvoudig adem lacht.
Dat wie raapt wat golven blazen, ontiegelijk zwaar en zoutig zweeft.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
Laten we het eens over de olifant in de kamer hebben. Ja, ik weeg teveel. Dat er in mijn medisch dossier 'obees' staat, dat ik daard... -
Toen ik twaalf jaar geleden naar deze stad verhuisde, verklaarden mijn familie en vrienden me gek. Ze dachten toen al dat ik naar de margin...
-
Afgelopen week vertoefde ik in mijn eentje in Krakau. Hier een eerlijk reisverslag. waarin natuurlijk niet tot in alle details zal worden g...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten