Op een nacht word je wakker en hoor je iets.
Nee, zo gaat het niet.
Op een avond ga je slapen en naast je ligt een hoofd.
Je kent het al. Het was er al een hele tijd.
Maar nu opent het zijn ogen. Er komt een letter uit zijn mond.
"Sss!" zegt het. "Sss!" Niets meer.
De ogen worden groter. De lippen wijder open.
Adem bij je oor.
"Ik mis mijn lijf," zegt het. "Ik ga terug."
Het rolt uit je bed de wereld uit.
En net als je je ogen dicht wil doen, stroomt het vol met hoofden voor je raam.
Je weet precies te vinden welke je het meest zal missen.
Wijst het aan. Wuift het uit. Slikt duizendmaal.
Slaapt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
TINE ZIET (420): Belofte
Sinds ik in een interview heb verklapt dat ik aan het roman werk, krijg ik af en toe eens de vraag of het nu al wat wordt. Ik moet dan eerl...
-
Omdat enkele vrienden met hun band NeXt op Ratrock optraden, besloot ik nog eens mijn bottines en netkousen uit de kast te halen en me naar ...
-
Toen ik twaalf jaar geleden naar deze stad verhuisde, verklaarden mijn familie en vrienden me gek. Ze dachten toen al dat ik naar de margin...
-
In mijn klassen heb ik een erg mondige leerling die er erg trots op is dat zijn vader in een ambachtelijke slagerij werkt. Elke les wordt we...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten