Windstil?
Maar het waait!
Onder een bijzondere scanner zou men het zien: letters - letters - letters van in het vlees tot in het bot. 'Gedichtendagvirus' zou het verdict luiden.
Waarom toch telkens weer dat gespurt en dat gesputter voor die laatste donderdag van de maand januari?
Omdat het moet.
Omdat het voelt.
Omdat het er toe doet.
Zit alvast op het puntje van de stoel.
Op 29 januari 2009 ziet iedereen wat ik met dit virus doe.
zondag 18 januari 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
TINE ZIET (466): Zool
Tegenwoordig leef ik op andere voeten. Sinds ik bekend ben met hielspoor en besefte dat mijn voeten niet langer iets waren om vrolijk op te ...
-
Laten we het eens over de olifant in de kamer hebben. Ja, ik weeg teveel. Dat er in mijn medisch dossier 'obees' staat, dat ik daard...
-
Afgelopen week vertoefde ik in mijn eentje in Krakau. Hier een eerlijk reisverslag. waarin natuurlijk niet tot in alle details zal worden g...
-
Het ziet er niet rooskleurig uit voor mij. Ook dit jaar heeft Cupido niet op mij geschoten. Alhoewel ik zaterdag tijdens het Lerarenconcert ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten