dinsdag 19 april 2022

TINE ZIET (317): Ballen

Zondag was ik één van de vele aanwezigen op ‘Gevleugelde Stad’ in Ieper. Eindelijk weer écht straattheater! Het wemelde op de Vestingen van allerlei mensen die nood hadden aan spektakel in de buitenlucht. Er was zon en er waren talrijke acts. Wij waren er vooral om naast de obligate parfumwolken sfeer op te snuiven. We lieten ons zonder programma door wat we zomaar tegenkwamen verrassen.

Wat mij vooral opviel was dat zoveel acts ballen toonden. Jongleerballen. Er waren zelfs ook petanqueballen. Heel veel harige knotjes, haarballetjes als het ware op het hoofd. De meest gewaardeerde exemplaren waren toch de spreekwoordelijke ballen. Om als schriele maar pezige vrouw schijnbaar vlotjes gitaar te spelen rechtstaand op de schouders van je partner in crime. Om die reus ook zomaar eens op je eigen schouders te torsen. Dat valt enorm te bewonderen. Verwondering is dan ook waar het bij straattheater om draait.  Luisteren naar de reacties van de omstaanders bewijst dat ook. “Goede schmink zeg!” “Mooie man, hé!” “Wat een spieren!” Het zit hem ook in de collectieve ingehouden adem als een vrouw de lucht wordt ingegooid voor een salto, in de hoorbare opluchting als ze in de juiste armen terechtkomt of in de gemeenschappelijke gniffel om een visuele grap.  We leven inmiddels wel in een tijd waarin we enorm verwend zijn als het om spektakel gaat. Met jongleerballen gooien is nu eenmaal minder spectaculair dan met mensen. Zeepbellen zijn ook maar tijdelijk. Muziek maken met glazen doen we toch allemaal? Maar een nummer van ABBA toveren uit een bakfiets vol glazen is toch iets indrukwekkender.

Vergelijk het met vuurwerk. We verwonderen ons niet langer over één pijl in de lucht. Het moet veel en almaar meer. Het gaat om de kleuren, de muziek, het tempo: show!  We openen steeds minder onze mond, staan almaar minder verstomd, zien vaker de sissers. Terwijl op dit niveau elke bal slechts na jaren van oefenen voor de kritische leeuwen van een publiek wordt gegooid.

(verscheen als column in KW Kortrijk-Menen-Waregem op 15/04/22) 

Geen opmerkingen:

TINE ZIET (419): Geduld

Lentezon doet goed. Als ze er is tenminste. Vorige week liet ik zelfs even mijn blote benen uit. Al was dat natuurlijk veel te optimistisch....