TINE ZIET (53): Hartje

Is het jullie ook al opgevallen? We worden met z’n allen meliger. Schattige filmpjes worden massaal gedeeld. We lijken almaar meer van pluche. Ikzelf bedacht ooit dat ik nooit klef zou worden en kijk: ik like massaal filmpjes met kippen die kunstjes doen en filmpjes met een boodschap met het hart.  Toch betrap ik mezelf er ook regelmatig op dat ik harder geworden ben. De nieuwsberichten op TV, ik laat ze soms gewoon aan mij voorbij gaan. Al besef ik ook wel, dat ik dat doe omdat mijn hart die harde werkelijkheid niet zo goed aan kan. Mijn hardheid is dus een schild. Een pantser dat mijn hart wat bij mekaar houdt. Daar zal ik wel niet de enige in zijn. Maar ik heb wel degelijk een hart. Zo doet het me plezier te lezen dat wie slachtoffer werd van een brand op solidariteit kan rekenen en het raakt me oprecht als ik lees dat een uniek museum moet sluiten omdat het kennelijk niet uit de kosten geraakt.

Het is zaak om mijn hartspier wat te trainen. Verstenen in een klomp mag het nog lang niet. Deze dagen wemelt het weer van naakte cherubijntjes in de etalage. Hartjes in honderdvoud. Mijn Valentijnstip is deze: ga zaterdag naar het hartverwarmende festival ‘Zielzoekers’ in onze stad en open je hart. Wedden dat het een feest van liefde wordt zonder dat het hartjes regent?  Wedden dat het je binnenste zal strelen?  Niet als een donzen pluim, niet als een bruisbal die het badwater zo mooi roze kleurt, maar als een tijgerbalsem voor die pantser. Er zijn daarna nog uren zat voor zachte zoete zoenen. Je tikker zal je roemen!

(verschenen als column in de De Weekbode / De Leie op 10/02/17)