Je ligt op je linkeroor.
Met een trechter in het rechter.
Alles wat er in je glijdt, slibt aan.
Zorgvuldig werd het eerst benoemd met adem.
Of:
Je staat op je linkerbeen.
Beide armen in de lucht met lijm.
Alles wat er komt en klit, kleeft even.
Voorzichtig laat je je door letters kleden.
Of:
Je schept uit je linkerhelft.
Of iemand anders grijpt de lepel.
Alles wat je hersens slikken wordt gelezen.
Van de verlegen dichteres tot de remmen van de fiets.
Hoeveel woorden kan je vangen in een week?
Zoveel je altijd zal vergeten. En meer. Veel meer.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
TINE ZIET (420): Belofte
Sinds ik in een interview heb verklapt dat ik aan het roman werk, krijg ik af en toe eens de vraag of het nu al wat wordt. Ik moet dan eerl...
-
Omdat enkele vrienden met hun band NeXt op Ratrock optraden, besloot ik nog eens mijn bottines en netkousen uit de kast te halen en me naar ...
-
Toen ik twaalf jaar geleden naar deze stad verhuisde, verklaarden mijn familie en vrienden me gek. Ze dachten toen al dat ik naar de margin...
-
In mijn klassen heb ik een erg mondige leerling die er erg trots op is dat zijn vader in een ambachtelijke slagerij werkt. Elke les wordt we...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten