vannacht probeerde ik het te laten
bedacht een ander hoofd een ander laken
strooide kruimels van die ander in ons bed
verdwaald pikte je me met de ogen dicht
toonde me draai na draai je onrustige gezicht
alsof je vragen wou: "en waar blijf ik?"
"hier! hier! hier!" ademde ik in je droom
"ik wrijf morpheus plat tot zacht wit dons
het lukt mij niet om zonder jou te slapen."
tine moniek! - 2007
maandag 23 juli 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
TINE ZIET (420): Belofte
Sinds ik in een interview heb verklapt dat ik aan het roman werk, krijg ik af en toe eens de vraag of het nu al wat wordt. Ik moet dan eerl...
-
Omdat enkele vrienden met hun band NeXt op Ratrock optraden, besloot ik nog eens mijn bottines en netkousen uit de kast te halen en me naar ...
-
Toen ik twaalf jaar geleden naar deze stad verhuisde, verklaarden mijn familie en vrienden me gek. Ze dachten toen al dat ik naar de margin...
-
In mijn klassen heb ik een erg mondige leerling die er erg trots op is dat zijn vader in een ambachtelijke slagerij werkt. Elke les wordt we...
2 opmerkingen:
Leuk je gedicht te herkennen.
Ik doe mijn best om naar één van je voorstellingen te komen.
Door zo verder!
proficiat!
Katelijn Vijncke
Tine,
Wat heb je een toffe site,wat dicht je origineel,zo leuk!
Nog...
Ingrid Weverbergh
Een reactie posten