hoe zij langzaam zwanger wordt:
ze neemt een naald en prikt een zucht
haar buik bolt haar navel puilt
lucht blaast door rietje namen door
de huid 'beelzebub' en 'gokchinees'
- wanneer houdt dit zwellen op? -
ze houdt de adem in bij ieder onderzoek
hoort de vrucht sonates krijsen - wil er uit
maar moet wachten tot het bloeden zal
in haar jonge ongeschonden meisjeskeel
dan wordt de wieg hoog weg gezet
naast potten, pannen, vruchtenthee
er komen nog meer negen maanden
ze wil het wel - wil het niet meer - niet
Tine Moniek!
2007
maandag 9 juli 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
TINE ZIET (457): Grenzen aan huppeltijd
Wandelen is goed voor lijf en gemoed, al kan het toch wel eens fout lopen… De laatste dagen was ik dus voluit strompelend te zien in onze st...
-
Laten we het eens over de olifant in de kamer hebben. Ja, ik weeg teveel. Dat er in mijn medisch dossier 'obees' staat, dat ik daard...
-
Toen ik twaalf jaar geleden naar deze stad verhuisde, verklaarden mijn familie en vrienden me gek. Ze dachten toen al dat ik naar de margin...
-
Afgelopen week vertoefde ik in mijn eentje in Krakau. Hier een eerlijk reisverslag. waarin natuurlijk niet tot in alle details zal worden g...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten