Zondag stapte ik mee met een wandeling die door Stad Menen werd georganiseerd. We waren met velen. We wandelden in Halluin en mochten daar een exclusief bezoekje brengen aan een gedeelte van de leegstaande fabriek Gratry. De eigenaar van dat deel, vertelde enthousiast over zijn plannen om er voor kinderen met een beperking een thuis te maken. Hij vertelde over het vele werk.
Ik was samen met de andere bezoekers nieuwsgierig naar de resultaten, maar om eerlijk te zijn was er nog niet zoveel van zijn werk te zien. Hij stoot blijkbaar op allerlei moeilijkheden met vergunningen. We beseften ineens dat hij ons eerder zijn droomscenario had verklapt en dat hij wellicht nooit zelf dat eindresultaat zal zien. Zo was een van zijn ideetjes om in de schouw een ladder te maken die bezoekers dan na een stevige klim een mooi uitkijkmoment zou kunnen schenken.
Achteraf bedacht ik toch dat het prachtig is. Dat een man
zoveel enthousiasme, geld en werk kan steken in het verwezenlijken van een voor
ons onrealiseerbare droom. Er moeten dergelijke figuren bestaan. Anders is het
leven toch maar saai.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten