Het is bijna niet te
geloven, maar er zijn tijden geweest waarin ik nauwelijks naar buiten kwam.
Alleen in mijn eentje was goed genoeg. De rolluiken bleven dicht en ik zag dan
heel zelden zonlicht. Af en toe lijk ik wel eens te hervallen in mijn
zelfgezochte eenzaamheid. Dan kom ik een
dag, hoogstens twee, niet naar buiten. Dan wentel ik me in mijn eigen
melancholische zelf. Dat doet soms best eens goed. Sommige mensen kunnen dat
niet zo goed begrijpen. Maar zo functioneer ik al jaren. Zo’n dag alleen is
voor mij perfect om mezelf te herladen of eens ongestoord naar mijn eigen
gedachtenstroom te luisteren. Natuurlijk is er ook een kant van mij die nood
heeft aan een samen. In gezelschap bloei ik op. Het doet zo ontzettend deugd om
met anderen te lachen en te praten.
Hoeveel samen was er
bijvoorbeeld afgelopen weekend niet om de twintigste verjaardag van De Coulisse te vieren? Het was best
indrukwekkend. Eén groot verjaardagsfeest. Het was fijn te zien hoe zo’n
babbelcafeetje opeens één groot café wordt. Eén lachend, babbelend en dansend
plein waar iedereen zich welkom voelde en waar iedereen met elkaar wou samen
zijn.
Het is belangrijk dat
er mensen zijn die evenementen organiseren waar iedereen zichzelf in gezelschap
van anderen mag zijn. Laagdrempelig en niet al te prijzig. Zo is iedereen zondag welkom in de Wereldtuin
voor de Secret Garden Brunch van BoegieWoegie en het Rode Kruis Opvangcentrum.
Je eigen brunch kan je altijd in je eentje aan je eigen keukentafel verorberen,
maar je kan er zondag voor kiezen om die te midden van anderen op te peuzelen.
En waarom niet te delen? Samen eten
schept een fijne band.
Zelf weet ik niet op
voorhand wanneer de kluizenaar in mij zich weer laat ontdekken. Meestal is het
na enkele drukke dagen of in een te lome zon. Blijf ik te lang binnen, kom me
dan gerust eens halen. Maar duurt het maar kort, dan hoef je me niet naar
buiten te vragen. Dan komt het wel goed. Het gezelschapsdier in mij groter. Ik
voel mij vooralsnog als een vis in het water met een samen.
(verschenen als column in De Weekbode / De Leie op 19/08/16)
(verschenen als column in De Weekbode / De Leie op 19/08/16)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten