vrijdag 15 april 2011

Insomnia

In een nacht als deze vaart de reddingssloep niet uit.
Dus hoe het hoofd van sloop tot sloop een plaats verovert
en hoe de lakens stormen in de benen plooien, alle hulp is overboord.

Je kan een kapitein bedenken die je roer een plotse wending geeft
of wat inhoud als beschuiten lozen. Het helpt geen steek: dit is geen droom.
Je slaapt nog steeds geen golfje en de sterren zijn voor jou te hoog.

Als de zon je oorlog met het duister staakt,
voel je vissen uit je ogen kruipen.
Je kijkt hen na en gaapt de gaten uit je slaap.

Geen opmerkingen:

TINE ZIET (420): Belofte

 Sinds ik in een interview heb verklapt dat ik aan het roman werk, krijg ik af en toe eens de vraag of het nu al wat wordt. Ik moet dan eerl...