Dat het zo niet hoort dat is een feit.
Naast dat feit ligt het verlangen neer.
Kwispelt aardig met z'n staart en meer.
Zo drinken we vaak te veel wijn.
Zo maken we weer ons hoofd te week.
Voor wie niet voelt de grom, de hap:
het is nooit genoeg te nemen wat zich
op een blad, een mond, een hart, iets anders
aanbiedt als een ding dat meer dan wat er is
en wat er komt te schenken heeft, te slaan.
Dat het is zoals het is en almaar went.
Dat wennen maar niet went, dat hoort erbij.
Het verlangen bijt zich door de waanzin voort.
zaterdag 3 juli 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
TINE ZIET (466): Zool
Tegenwoordig leef ik op andere voeten. Sinds ik bekend ben met hielspoor en besefte dat mijn voeten niet langer iets waren om vrolijk op te ...
-
Laten we het eens over de olifant in de kamer hebben. Ja, ik weeg teveel. Dat er in mijn medisch dossier 'obees' staat, dat ik daard...
-
Afgelopen week vertoefde ik in mijn eentje in Krakau. Hier een eerlijk reisverslag. waarin natuurlijk niet tot in alle details zal worden g...
-
Het ziet er niet rooskleurig uit voor mij. Ook dit jaar heeft Cupido niet op mij geschoten. Alhoewel ik zaterdag tijdens het Lerarenconcert ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten