Dat het zo niet hoort dat is een feit.
Naast dat feit ligt het verlangen neer.
Kwispelt aardig met z'n staart en meer.
Zo drinken we vaak te veel wijn.
Zo maken we weer ons hoofd te week.
Voor wie niet voelt de grom, de hap:
het is nooit genoeg te nemen wat zich
op een blad, een mond, een hart, iets anders
aanbiedt als een ding dat meer dan wat er is
en wat er komt te schenken heeft, te slaan.
Dat het is zoals het is en almaar went.
Dat wennen maar niet went, dat hoort erbij.
Het verlangen bijt zich door de waanzin voort.
-
Laten we het eens over de olifant in de kamer hebben. Ja, ik weeg teveel. Dat er in mijn medisch dossier 'obees' staat, dat ik daard... -
Toen ik twaalf jaar geleden naar deze stad verhuisde, verklaarden mijn familie en vrienden me gek. Ze dachten toen al dat ik naar de margin...
-
Afgelopen week vertoefde ik in mijn eentje in Krakau. Hier een eerlijk reisverslag. waarin natuurlijk niet tot in alle details zal worden g...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten