Wat de mannen op het dak zagen:
Een naakte vrouw met in haar handen een hoofd. Niet het hare.
Ze slaapt. Het hoofd gaapt. Maar als in een flits de vrouw haar ogen opent, sluit het hoofd de mond terstond. Doet alsof.
De vrouw lacht. Knijpt zachtjes in de neus. Zegt wat in het linkeroor.
Wat ze zegt, dat is is een raadsel. Maar ze fluistert, lijken ze vanop dat dak te zien.
Net voordat ze het hoofd weer in haar beide armen houdt, kust ze zacht de lippen.
Als zij later slapend droomt, draait het hoofd heel voorzichtig op zijn rechteroor. De mannen op het dak zien één open oog en in die blik een duim ophoog.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
TINE ZIET (447): Euforie
Er zijn weinig dingen die zo kunnen opladen als een wandeling. Zeven jaar geleden had ik dit nog een uitspraak gevonden die bij de dagtrippe...
-
Laten we het eens over de olifant in de kamer hebben. Ja, ik weeg teveel. Dat er in mijn medisch dossier 'obees' staat, dat ik daard...
-
Toen ik twaalf jaar geleden naar deze stad verhuisde, verklaarden mijn familie en vrienden me gek. Ze dachten toen al dat ik naar de margin...
-
Afgelopen week vertoefde ik in mijn eentje in Krakau. Hier een eerlijk reisverslag. waarin natuurlijk niet tot in alle details zal worden g...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten