Geef toe: relaxeren in een warm schuimend bad is niet makkelijk als je achtergrondmuziek blijft hangen op één Wim Mertens-toon.
En toch bleef ze halsstarrig in het sop. "Ontspan! Ontspan!"
Bijna haalde ze het van Wim. Hij schoot weer verder. Maar toch. Maar toch. Opnieuw een hanger op een extra hoge noot. Ze bleef koppig schrobben in de tobbe. Ontweek die ontzettend irritante do. Blies als meisje weer wat bellen in het water. Weekte vieze dingen schoon. Kneep haar neus dicht en liet niets meer van haar lichaam droog.
Niet lang. Genoeg om te merken dat het bad niet echt warm was. Het schuim niet langer schuim. De huid weer zijdezacht. Maar wat een bulten-opwekkende toon!
Met de handdoek bijna om je lijf ga je je cd-speler te lijf en na het relaxeren moet je weer tien minuten met groene thee kalmeren. Maar ooooo, wat geur je mooi!
zaterdag 9 mei 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
TINE ZIET (447): Euforie
Er zijn weinig dingen die zo kunnen opladen als een wandeling. Zeven jaar geleden had ik dit nog een uitspraak gevonden die bij de dagtrippe...
-
Laten we het eens over de olifant in de kamer hebben. Ja, ik weeg teveel. Dat er in mijn medisch dossier 'obees' staat, dat ik daard...
-
Toen ik twaalf jaar geleden naar deze stad verhuisde, verklaarden mijn familie en vrienden me gek. Ze dachten toen al dat ik naar de margin...
-
Afgelopen week vertoefde ik in mijn eentje in Krakau. Hier een eerlijk reisverslag. waarin natuurlijk niet tot in alle details zal worden g...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten