dinsdag 25 maart 2008

Boezemding

Het zal je maar gebeuren. Op een dag vind je een bh in een bruine enveloppe in je brievenbus. Dat ook nog eens op je negenentwintigste verjaardag.

Dat overkwam warempel Tany Minoek! De jarige maakte eerst een sprongetje. Had iemand eindelijk een personal lingerie styliste voor haar ingeschakeld als verjaardagsgeschenk? Had iemand in haar plaats 'de perfecte bh' voor haar uitgezocht, zodat ze voorgoed het pashokje van de lingerie-zaak kon mijden?
Maar het ding was esthetisch gezien klinisch dood en de bh kwam zeker een paar letters in het alfabet te vroeg. Dus het geval was niet eens handig.

Bijhorende brief maakte veel duidelijk. De eenvoudigste stad van Vlaanderen nodigde 200 bekende inwonders uit om de bh creatief te bewerken. Dit in het kader van BoezemVrienden. Op de slothappening van dit borstkankerpreventie-project worden de bh's geveild voor het goede doel. Het streelde het ego van Tany Minoek! dat ze één van de 200 uitverkorenen was. Maar wat in vredesnaam aanvangen met dit lapje stof? Het reglement maakte duidelijk dat de creatie als bh herkenbaar moest blijven en dat de kosten voor het materiaal dat wordt aangewend voor het maken van het werk ten laste van Tany Minoek! zelf waren.

Tany Minoek! mag dan wel een beetje handig zijn met woorden op het juiste moment (woorden op de juiste plaats zijn moeilijker) hoe schrijf je dan een bh vol die niet gevuld is? Behoorlijk lastig. Uiteindelijk sloeg ze aan het naaien. Wat wonderwel een mirakel mag heten: Tany Minoek! heeft al last als ze een knoop moet aannaaien... (oren lukken des te beter)

Het resultaat is er.
Of het er ook mag zijn?
Laat me dit alvast verklappen: Tany Minoek! kocht alvast een paar doosjes paaseieren aan de deur. Zo wordt het goede doel toch een beetje gespekt...

Op zondag 27 april om 10u30 wordt 'het kunstwerk' van Tany Minoek! geveild. Vermoedelijk gaat ze in camouflage de prijs wat opdrijven, zodat ze zich toch niet helemaal belachelijk maakt...

En och, waarom niet. Hieronder ziet u alvast een foto.




De tekst zegt: Mijn handen voelen wat er niet meer is. Mijn hoofd weet wat het vergeten wil, maar houdt het voorlopig stil.

(Deze tekst komt uit 'Ontboezemingen')

Geen opmerkingen:

TINE ZIET (419): Geduld

Lentezon doet goed. Als ze er is tenminste. Vorige week liet ik zelfs even mijn blote benen uit. Al was dat natuurlijk veel te optimistisch....