Dat ze gek is, heeft men haar al vaak verweten.
Maar als verwijt ziet ze dat niet.
Liever gek dan saai of blok beton.
Vandaag zong ze in de regen.
Danste zelfs voor een kanon.
Begreep de lippen naar beneden niet.
Niet regen maakt mensen somber.
Niet de plassen.
Het is je eigen gekke hoofd.
Zij wordt niet nat
als ze dat gelooft.
Totdat wie dat wilt haar slapen kraakt.
Dan is ze tot op wat klopt, doorweekt.
zondag 30 mei 2010
donderdag 27 mei 2010
HALTE 4:
Eens van het pad afwijken.
Niet de pasta vragen maar de stoofpot.
Een zender kiezen die niet in je plooi.
Woorden delen met je nooit zou spreken.
Langer dan je eigen neus gaan zien.
Om dan een nieuwe kleur te zien.
Die misschien niet altijd blijft.
Maar dan is er nog steeds pasta
en een geur die in geval van nood
je benen naar herkenning drijft.
Verdwalen is het einde van de wereld niet.
Niet de pasta vragen maar de stoofpot.
Een zender kiezen die niet in je plooi.
Woorden delen met je nooit zou spreken.
Langer dan je eigen neus gaan zien.
Om dan een nieuwe kleur te zien.
Die misschien niet altijd blijft.
Maar dan is er nog steeds pasta
en een geur die in geval van nood
je benen naar herkenning drijft.
Verdwalen is het einde van de wereld niet.
Abonneren op:
Posts (Atom)
TINE ZIET (447): Euforie
Er zijn weinig dingen die zo kunnen opladen als een wandeling. Zeven jaar geleden had ik dit nog een uitspraak gevonden die bij de dagtrippe...
-
Laten we het eens over de olifant in de kamer hebben. Ja, ik weeg teveel. Dat er in mijn medisch dossier 'obees' staat, dat ik daard...
-
Toen ik twaalf jaar geleden naar deze stad verhuisde, verklaarden mijn familie en vrienden me gek. Ze dachten toen al dat ik naar de margin...
-
Afgelopen week vertoefde ik in mijn eentje in Krakau. Hier een eerlijk reisverslag. waarin natuurlijk niet tot in alle details zal worden g...